Read along
Ο Ράστι και η Τζίνγκλ, το μαγικό φωτεινό δάσος.
Σε ένα μακρινό, χιονισμένο δάσος, όπου τα δέντρα έφταναν ως τον ουρανό και τα αστέρια έλαμπαν σαν διαμάντια, ζούσαν δύο αλεπούδες. Ο Ράστι, μια κοκκινοπή αλεπού με φωτεινά μάτια και μια φουντοτή ουρά με άσπρη άκρη, φορούσε πάντα ένα πράσινο κασκόλ γύρω από το λαιμό του. Η Τζίνγκλ, μια χιονάτη αρκτική αλεπού με μάτια σαν γαλάζιους πάγους και ασημένιες αντάβγειες στη γούνα της,
«Κοίτα», φώναξε, δείχνοντας έναν μπερδεμένο κουβάρι από λαμπερά φώτα κάτω από ένα γέρικο δέντρο. Η Τζίγκλ πλησίασε, το κουδουνάκι της να ηχεί μελωδικά. «Τι είναι αυτό», ρώτησε περίεργη. «Δεν ξέρω», απάντησε ο Ράστι, «αλλά μοιάζει με μαγικά αστέρια που έπεσαν από τον ουρανό». Καθώς πλησίασαν, τα φώτα άρχισαν να αναβοσβήνουν απαλά, σαν να τους καλωσόριζαν. Ο Ράστι, πάντα περίεργος, άπλωσε το πόδι του για να αγγίξει ένα από τα φώτα. «Πρόσεχε!
πετούσαν ανάμεσά τους. «Ράστι», ψηθήρισε η Τζίγκλ, «νομίζω ότι ξυπνήσαμε τη μαγεία του δάσους». Ο Ράστι κούνησε το κεφάλι του με δέος. «Είναι υπέροχο. Ας συνεχίσουμε να ξετυλίγουμε τα φώτα. Ίσως να μπορούμε να τα απλώσουμε σε όλο το δάσος». Με ανανεωμένο ενθουσιασμό, οι δύο αλεπούδες συνέχισαν τη δουλειά τους. Καθώς ξετύλιγαν κάθε κομμάτι της φωτεινής γυρλάντας, το τοποθετούσαν προσεκτικά στα κλαδιά των δέντρων.
Κάθε δέντρο έλαμπε με χιλιάδες μικρά φωτάκια, δημιουργώντας ένα μαγευτικό θέαμα. Τα ζώα του δάσους άρχισαν να βγαίνουν από τις φωλιές τους, θαυμάζοντας το νέο, λαμπερό τοπίο. Καθώς ο Ράστι και η Τζίγκλ τοποθετούσαν το τελευταίο κομμάτι της γυρλάνδας, ένα κύμα μαγείας απλώθηκε σε όλο το δάσος. Τα φώτα άρχισαν να πάλλονται με ένα απαλό ρυθμό, σαν να χτυπούσε η καρδιά του δάσους. «Το καταφέραμε», φώναξε ο Ράστι, χοροπηδώντας με ενθουσιασμό. Η Τζίγκλ γέλασε, το κουδουνάκι της να ηχεί χαρούμενα. «Είναι το πιο όμορφο πράγμα που έχω δει ποτέ».
Ξαφνικά, μια μεγάλη λαμπερή μορφή εμφανίστηκε μπροστά τους. Ήταν το πνεύμα του δάσους, μια πανέμορφη ελαφίνα με κέρατα που έλαμπαν σαν κρίσταλο. «Ράστι και Τζίγκλ
Η Τζινγκ λέγνεψε καταφατικά το κουδουνάκι της να ηχεί απαλά. «Και είμαι σίγουρη ότι έχουμε πολλές ακόμα μπροστά μας». Έτσι, οι δύο φίλοι έμειναν εκεί, απολαμβάνοντας τη μαγεία που είχαν ξυπνήσει, έτοιμοι για την επόμενη περιπέτειά τους στο μαγικό φωτεινό δάσος.